Bewust stil staan met wat, wanneer, waarom en hoe je iets doet of niet doet is essentieel om belevingsgericht te kunnen zorgen toch? Hoe zeggen ze dat ook alweer, "bewustwording is de eerste stap naar verandering?" Belevingsgericht zorgen; en dat zit dus al in heel kleine dingen, zoals een verjaardag vieren!
DEMENTIE EN JARIG ZIJN
Wanneer je jarig bent, een jaartje ouder bent geworden, vindt bijna iedereen het fijn en leuk dat je dan wat extra aandacht krijgt. Toen ik nog een klein meisje was, was ik samen met mijn tweelingzus al dagen voor onze verjaardag aan het zoeken of ons moeder niet al ergens een cadeautje verstopt had. De avond voor onze verjaardag werden we wat eerder naar bed gestuurd, want we mochten niet de slingers zien die er in de huiskamer opgehangen werden. Op de dag van onze verjaardag waren we extra vroeg wakker omdat we zo'n zin in de aandacht en de cadeautjes hadden van onze gezinsleden en familie.
Nu ik heel wat ouder ben dan dat kleine meisje wat op zoek ging naar cadeautjes, merk ik dat ik minder behoefte heb om mijn verjaardag uitgebreid te vieren. Tenminste versieringen en lang zal ze leven zingen, dat hoeft voor mij niet meer. Dat is, vind ik, toch meer voor kinder-verjaardagen. Toch? Met verjaardag visite en een lekker gebakje ben ik al heel tevreden.
Een tijdje geleden alweer was ik jarig en juist toen moest ik denken aan een vrouw met dementie, (laten we ze even mevrouw E noemen) die ik in het verpleeghuis leerde kennen. Wanneer een bewoner jarig was, werden er slingers opgehangen, soms een rolstoel/rollator versierd, er werd getrakteerd door de familie en ook werd er speciaal iets lekkers klaargemaakt door de medewerkers wat ze zelf mochten uitkiezen. Sommige mensen vierden hun verjaardag in een 'zaaltje' van het verpleeghuis met familie en vrienden. En de meeste mensen genieten daar toch echt wel van.
Ik stond er toentertijd niet bij stil dat er ook mensen zijn die al die aandacht helemaal niet prettig vonden, zoals dus mevrouw E. Ook voor haar verjaardag hingen er slingers, was er een traktatie en werd er groots uitgepakt door een ver familielid die vond dat wanneer je dementie hebt en in het verpleeghuis woont toch zeker een feestje moest maken van een verjaardag, dit zeer tegen de zin van mevrouw E's beste vriendin en eerste contactpersoon.
Ik begreep eerst niet goed wat er nu verkeerd was aan een verjaardag vieren totdat die vriendin vertelde dat mevrouw E toen ze volwassen was, nooit haar verjaardag meer heeft gevierd! Ze had er een hekel aan, stond niet graag in de belangstelling, ze had geen warme herinneringen aan verjaardag vieren, en misschien was het ook omdat ze niet geconfronteerd wilde worden met het ouder worden, in ieder geval was er op haar verjaardag geen feestje dat wilde ze beslist niet! Zo beslist zelfs dat ze op haar verjaardag maakte dat ze weg kwam, ze was dan niet thuis, ze zorgde dat ze die hele dag weg was zodat ze ook niet onverwacht visite kon krijgen. Bovendien vond ze slingers en ballonnen kinderachtig wanneer die werden opgehangen voor een jarige medebewoner. Dát was de reden dat haar vriendin het niet eens was met het zo vieren van mevrouw E's haar verjaardag in het verpleeghuis, want dit was immers geheel tegenstrijdig met wat mevrouw E gewild zou hebben?
Nadien heb ik nooit meer automatisch slingers opgehangen en een feestje gemaakt wanneer er een bewoner jarig was. Bewust stil staan met wat, wanneer, waarom en hoe je iets doet of niet doet is essentieel om belevingsgericht te kunnen zorgen toch? Hoe zeggen ze dat ook alweer, "bewustwording is de eerste stap naar verandering?" Belevingsgericht zorgen; en dat zit dus al in heel kleine dingen, zoals een verjaardag vieren!
Ps. ik ben overigens niet tegen het vieren van een verjaardag in het verpleeghuis of welke andere ouderenzorgsetting dan ook, er zijn mensen met dementie die juist enorm genieten van alle aandacht en versieringen dat heb ik pas in de thuiszorg nog meegemaakt. Die mevrouw was heel blij met alle aandacht + slingers en ballonnen, want zei ze kijk eens dat is nu allemaal voor mij, ze heeft de hele dag geglunderd. Het gaat erom dat we alles wat we niet en wel doen, toetsen aan de unieke en individuele mens met of zonder dementie. Dan ben je belevingsgericht aan het zorgen.
Meer verhalen lezen? https://www.boekscout.nl/shop2/boek/9789464506037